نشست هماندیشی مطالعات ورزش زنان برگزار شد
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، نشست هماندیشی مطالعات ورزش زنان با حضور دکتر زهرا سلمان «سرپرست پژوهشگاه»، دکتر حسین زارعیان «معاون فرهنگی و اجتماعی پژوهشگاه»، دکتر ندا بروشک «مشاور رئیس پژوهشگاه در امور زنان و خانواده» و با مشارکت جمعی از اساتید و اعضای هیأت علمی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی و دانشگاههای کشور به صورت حضوری (در سالن اجتماعات پژوهشگاه) و مجازی، برگزار شد.
سخنرانان کلیدی این نشست، به ترتیب: دکتر فریده هادوی «عضو هیأت علمی (بازنشسته) دانشگاه خوارزمی» در خصوص تجربه زیسته ایشان در حوزه ورزش زنان، دکتر زهرا سلمان «سرپرست پژوهشگاه و عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی» در زمینه مطالعات ورزش زنان، دکتر نازنین راسخ «عضو هیأت علمی پژوهشگاه» در خصوص عدالت جنسیتی در المپیک 2024 پاریس و دکتر فریبا محمدی «عضو هیأت علمی پژوهشگاه» در زمینه تحلیل توصیفی طرحهای پژوهشی خاتمه یافته در پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی و همچنین موانع تحقیق و ارائه راهکارهای مربوطه، به بحث و گفتگو پرداختند.
دکتر هادوی «استاد پیشکسوت دانشگاه و مربی سابق تیم ملی بسکتبال بانوان ج. ا. ایران»، در ابتدا به معرفی کوتاه سوابق تحصیلی، علمی، پژوهشی و ورزشی خود در سطح ملی و بینالمللی پرداخت و سپس افزود با توجه به سوابق نامبرده در حوزه فعالیتهای اجرایی، مدیریتی، تدریس در دانشگاه و غیره، تمایل دارم با هدف انتقال تجربه و کمک به ارتقای جوانان و آیندهسازان ورزش کشور، به بیان تجارب زیسته خود در نیم قرن فعالیت در حوزه ورزش، بپردازم.
وی به تدوین کتب تاریخ شفاهی «از آبادان تا افتخار ایران» در زمینه بازیهای آسیایی سال 1353 هجری شمسی (1974 میلادی) در تهران و کتاب «از کرانه اروند تا اوج دماوند» در خصوص تاریخ ورزش زنان، از زبان ایشان اشاره کرد و افزود این گونه کتب و دیگر آثار مکتوب و سمعی و بصری که بازگو کننده تاریخ ورزش کشورمان است، میتواند شیوهای مناسب جهت ثبت هرچه بهتر وقایع و انتقال تجارب باشد.
دکتر هادوی گفت: با توجه به احساس خلأ و نیاز در زمینه برخی موضوعات آموزشی که کتاب مناسبی در آن حیطه منتشر نشده بود و یا آثار موجود پوششدهنده تمامی نیازهای مخاطبان نبودند، اقدام به تألیف یک جلد کتاب تحت عنوان «اصول و مبانی تربیت بدنی و ورزش» کردم که به زبانی ساده و مورد استفاده برای دانشجویان رشته علوم ورزشی و آموزش تربیت بدنی و تمامی ورزشدوستان میباشد. همچنین کتاب «کنترل مدیریت پروژه» نیز اثری کاربردی برای جوانانی است که در مشاغل مدیریتی تمایل به فعالیت دارند و میبایست، مدیریتهای ما تحت عنوان پروژههای مدیریتی تعریف شود و با تغییر مدیران در برنامههای اصلی آن سازمان، خللی ایجاد نشود.
وی ادامه داد: چند عنوان کتابچه، در قالب یک بسته آموزشی در رشته ورزشی بسکتبال تدوین کردم که به مباحث علمی مورد نیاز ورزشکاران و مربیان نیز همانند: آناتومی و فیزیولوژی انسان، تغذیه ورزشی و غیره با نگاهی ویژه به بسکتبال، پرداخته شده است و پیشنهاد میشود تمامی فدراسیونهای ورزشی، تدوین کتابچههای آموزشی کاربردی را با در نظر گرفتن نیازهای اصلی مخاطبان مربوطه، در دستور کار خود قرار دهند.
دکتر هادوی در ادامه به لزوم اصلاح نظام آموزش ورزش در ایران، در راستای آموزش بر مبنای مشاغل ورزشی گوناگون و نه فقط تمرکز عمده افراد بر روی تدریس در ورزش (به عنوان دبیر و یا استاد دانشگاه)، اشاره کرد.
وی افزود: همچنین واحد تربیت بدنی در دانشگاهها و درس تربیتبدنی در مدارس، نیاز به بازنگری در منطق، اهداف و محتوا دارد.
دکتر هادوی در پایان صحبتهای خود، پیشنهاد داد: تشکیل یک اتحادیه و یا هر تشکل مستقل دیگری با حضور کارشناسان وزارت ورزش و جوانان، فدراسیونهای ورزشی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی و تمامی سازمانهایی که در حوزه ورزش فعالیت میکنند، میتواند چالشهای موجود در ورزش زنان را یکپارچه کرده و راهکارهای عملی مناسبتتری مبتنی بر علم ارائه دهد. وی افزود: همچنین تشکیل مجمع سالیانه پیشکسوتان زنان جامعه دانشگاهی شامل: نمایندگان دانشکدهها و گروههای تربیت بدنی و علوم ورزشی از دانشگاههای سراسر کشور (دولتی، غیرانتفاعی، آزاد اسلامی و غیره)، علاوه بر امکان تبادل تجارب و دانش افراد، فرهنگ قدردانی را در سطح فرهیختگان کشور، گسترش خواهد داد.
دکتر سلمان «سرپرست پژوهشگاه و عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی» اظهار کرد: با توجه به آمارهای مربوطه، زمان اندکی از اوقات فراغت بانوان کشورمان به فعالیتهای ورزشی اختصاص داده میشود و از هر 10 نفر خانم، 2 نفر به صورت منظم ورزش میکنند. البته در طی سالهای اخیر، ورزش زنان در سطح قهرمانی و همگانی رشد محسوسی پیدا کرده است، اما این میزان کافی نمیباشد و نیاز به بهبود بیشتر، احساس میشود.
وی به معرفی برخی موانع شخصی، خانوادگی، فرهنگی، اجتماعی، مادی و مالی، همانند: نداشتن اطلاعات و شناخت ناکافی افراد، برخی آداب و رسوم غلط، افکار اشتباه که زمان گذاشتن برای فعالیتهای ورزشی، مانع رشد تحصیلی دانشآموزان میشود، ناکافی بودن تعداد باشگاهها و تجهیزات ورزشی برای شهروندان با توجه رشد جمعیت، تخصیص دادن شرایط بهتر و در الویت قرار دادن ورزش آقایان، کمتوجهی رسانههای جمعی به ورزش زنان، سبک زندگی مدرن و فقر حرکتی (با توجه به رشد تکنولوژی) و غیره، به عنوان برخی از مهمترین دلایل پایین بودن آمار ورزش کردن بانوان، اشاره کرد.
سرپرست پژوهشگاه ادامه داد: برای اینکه از وضع موجود به شرایط مطلوب نزدیکتر بشویم، میبایست راهکارهایی همچون: افزایش سهم بودجه بانوان در اعتبار سالیانه در نظر گرفته شده برای ورزش کشور، کاهش تمرکز ویژه بر روی ورزش آقایان و به خصوص رشته فوتبال، تلاش برای جذب حامیان مالی و افزایش مخاطبان در ورزش بانوان، توجه بیشتر به ورزش همگانی در راستای بهبود سلامتی و پیشگیری از بیماریها برای تمامی اقشار جامعه (از سنین بدو تولد تا سالمندی) و نه صرفا تمرکز بر ورزش قهرمانی و حرفهای، استخدام افراد متخصص به عنوان معلمان ورزش و ارتقای امکانات ورزشی مدارس، استفاده از سالنهای ورزشی نزدیک به مدارس برای ساعات زنگ ورزش و غیره، در نظر بگیریم.
دکتر راسخ «عضو هیأت علمی پژوهشگاه» نیز در خصوص مبحث عدالت جنسیتی در ورزش، اظهار کرد: رویکرد کمیته بینالمللی المپیک به گونهای است که اهمیتی ویژه و بیش از پیش برای رعایت عدالت در این زمینه، قائل هستند و در «کمیسیون برابری جنسیتی کمیته بینالمللی المپیک»، در یک پروژه بازبینی جنسیتی، ۲۵ توصیه در زمینه برابری جنسیتی مطرح شده است که شامل موارد: «مشارکت در بازیهای المپیک»، «فورمتهای رقابت و قوانین فنی»، «یونیفورمها»، «تجهیزات و دستگاهها»، «مسئولین فنی»، «مربیان»، «مسیرها و امکانات»، «برنامه رقابت»، «پزشکی»، «حفاظت از ورزشکاران در برابر آشفتگی و سوء استفاده در ورزش»، «تغییرات شغلی»، «تصویرسازی رسانهای متوازن در هر دو جنسیت»، «سازماندهی کمیتهها برای بازیهای المپیک»، «مشارکت در ارتباطات»، «الزامات تأمین بودجه»، «دستورالعملهای NOC و فدراسیونهای بینالمللی»، «پرداختهای برابر» «توسعه رهبری»، «فرآیندهای انتخاباتی عضویت کمیته بینالمللی المپیک»، «فرآیندهای انتخابی کمیته ملی المپیک و فدراسیونهای بینالمللی»، «نقشها و مسئولیتها»، «رهبری برابری جنسیتی»، «فرهنگسازی جامع و تنوع در رهبری»، «سیستم پایش و ردیابی» و «برنامه ارتباطات» میشوند.
در ادامه، دکتر محمدی «عضو هیأت علمی پژوهشگاه» بیان کرد: از سال 1377 لغایت 1401، قریب به 418 طرح پژوهشی در پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی انجام شده است که از مجموع طرحهای خاتمه یافته، مجریان 58 طرح پژوهشی، بانوان بودهاند که 30 مورد آن توسط اعضای هیأت علمی خود پژوهشگاه و سایر موارد با همکاری اساتید و اعضای هیأت علمی دانشگاههای کشور، انجام شده است. وی افزود: همچنین 65 طرح برونسازمانی (به صورت سفارش محور از سایر سازمانهای ورزشی و دستگاههای اجرایی) از سوی پژوهشگاه خاتمه یافته است که 15 طرح آن توسط پژوهشگران خانم، اجرا شده است.
وی در خصوص موانع تحقیق و پژوهش در کشور، نیز اظهار کرد: در کشور ایران، یک متولی مشخص برای اجرای پژوهشهای مربوطه در حوزه ورزش وجود ندارد و با توجه به اینکه تمامی دانشگاهها، مراکز پژوهشی، کلیه معاونتها و همچنین مرکز مطالعات راهبردی وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و پارالمپیک و دیگر سازمانهای ورزشی و دستگاههای اجرایی، به صورت جداگانه و جزیرهای اقدام به اجرای کارهای تحقیقاتی مینمایند، در برخی موارد به دلیل موازیکاریهای انجام شده و اجرای پژوهشهای تکراری، بودجه مربوطه هدر میرود.
دکتر محمدی افزود: برخی سازمانهای ورزشی و دستگاههای اجرایی نیز در حالی اقدام به اجرای کارهای تحقیقاتی مینمایند که در مجموعه خود، پژوهشگری در آن حوزه ندارند و میبایست این کار را به افراد متخصص واگذار نمایند. همچنین در نقطه مقابل در برخی سازمانها و فدراسیونهای ورزشی، به جهت کمبود بودجه و یا غیره، هیچگونه باور و اعتقادی به انجام کارهای پژوهشی ندارند و شکافی میان سازمانهای ورزشی و مراکز پژوهشی ایجاد شده است.
در ادامه، دکتر فریده باباخانی «عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی»، دکتر ندا بروشک «عضو هیأت علمی پژوهشگاه»، دکتر طیبه زرگر «عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی» و دکتر فهیمه محمدحسن «کارشناس مسئول روابط بینالملل پژوهشگاه» از دیگر حاضران در نشست بودند که نقطهنظرات خود را در حوزه ورزش بانوان و چالشهای مربوطه، مطرح کردند.
انتهای خبر/
نظر شما :