توصیه‌های ضدکرونایی برای افراد کم توان جسمی - ذهنی

دکتر علی کاشی معاون پژوهشی و تحصیلات تکمیلی پژوهشگاه در گفتگو با روابط عمومی پژوهشگاه عنوان کرد: همه گیرشدن بیماری جدید کرونا نگرانی های بسیار زیادی را برای مراقبین و افراد دارای کم توانی ذهنی و هوشی (ID) و افراد دارای مشکلات جسمی و رشدی ایجاد کرده است.
وی با بیان اینگه افراد دارای کم توانی احتمالاً عوامل خطر یکسانی با جمعیت عمومی دارند عنوان کرد: البته افرادی که پیرتر هستند یا سیستم ایمنی بدن ضعیف تری دارند، بیشتر از دیگران در معرض آسیب ویروس هستند. افراد با مشکلات قلبی و عروقی، تنفسی، متابولیکی و افراد چاق و کم تحرک نیاز به مراقبت و حمایت بیشتری دارند.
به گفته معاون پژوهشی پژوهشگاه بر اساس اظهارات مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، افراد دارای کم توانی ذهنی، تأخیر رشدی متوسط تا شدید، دیستروفی عضلانی یا اختلالات مغزی نیز ممکن است مستعد ابتلا به بیماری شدید COVID-19 باشند.
 وی افزود: شواهد موجود در ایران نیز حاکی از ابتلای برخی ورزشکاران المپیک ویژه و با تاسف فوت یکی از قهرمانان المپیک ویزه کشور بود. لذا برای حمایت از این عزیزان باید ملاحظات ویژه ای را در نظر داشت.
دکتر کاشی تاکید کرد : گرچه توصیه های بهداشتی برای پیشگیری از کرونا در همه افراد یکسان است و همه می بایست این توصیه ها را رعایت نمایند (زندگی در شرایط کم ارتباط، شستن مرتب دست ها حداقل 20 ثانیه با آب و صابون، پیشگیری از تماس با افرادی که مریض هستند و ضد عفونی نمودن کلیه سطوح و وسایل)، اما افراد دارای نیازهای ویژه نیاز به مراقبت بیشتری در خصوص رعایت بهداشت فردی و مراقبت برای دوری آنان از منابع آلوده دارند.
دکتر کاشی تاکید کرد : بر اساس توصیه های سازمان های معتبر جهانی برای حفظ سلامتی این افراد می بایست چند اقدام مهم را دنبال نمود:
1-    خانواده ها و مراقبین در درجه اول می بایست توضیحات شفاهی در خصوص خطرات این بیماری و لزوم رعایت بهداشت فردی را به این عزیزان ارائه نمایند تا خود ایشان نیز در حفظ سلامتی شان به ما کمک کنند.
2-    بهتر است شیوه صحیح شستشوی دستها، مراقبت بهداشتی از وسایل، عدم تماس با اشیاء، رعایت بهداشت فردی در اماکن عمومی، آموزش عدم تماس دست با وسایل دیگران، عدم تماس دست با صورت و شیوه های رعایت بهداشت برای خوردن و نوشیدن را به شکل عملی به آنان آموزش داد.
3-    با توجه به این که ممکن است کودکان با نیازهای ویژه در رعایت این موارد سهل انگاری نموده و یا در برخی لحظات رعایت این دستورالعمل ها را فراموش نمایند، ضد عفونی کردن کلیه سطوح تماسی و وسایل مورد استفاده آنها بسیار ضروریست.
4-    پرهیز از برقراری ارتباط با افرادی که مشکوک به این بیماری یا هر گونه آلودگی ویروسی می باشند از مهمترین نکات مورد توجه است.
5-    رعایت تغذیه مناسب و مصرف میوه و سبزیجات تازه برای دسترسی بدن این افراد به ویتامین و مواد معدنی کافی از نکات مهم در تقویت سیستم ایمنی و سلامت افراد با نیازهای ویژه است.
6-    پرهیز از مصرف غذاهای با قند و چربی بالا، مواد نگهدارنده و رنگ های مصنوعی برای ممانعت از تضعیف سیستم ایمنی این افراد بسیار مهم است.
7-    رعایت آرامش و پرهیز از استرس و فشار های روانی ناشی از قرنطینه خانگی یکی از مهمترین اقداماتی است که والدین می بایست برای آن برنامه ریزی نمایند و بدین منظور می توانند از ایجاد تفریح و سرگرمی در محیط منزل، برنامه ریزی برای طبیعت گردی (در صورت دسترسی به محیطی ایمن و عاری از جمعیت می توان برنامه پیاده روی در پارک و طبیعت را انجام داد)، بازی های خانگی و .... را انجام دهند. همچنین کارهای روزمره مثل استحمام، شستشوی لباس، باغبانی، نظافت منزل و ... نیز می تواند از برنامه های مفید و مناسب در طول هر روز باشد.
8-    رعایت حداقل میزان فعالیت بدنی در هفته از الزامات حفظ سلامت و تقویت سیستم ایمنی است. این افراد می بایست در هر هفته حداقل 150 دقیقه فعالیت بدنی سبک تا متوسط را دنبال کنند. والدین می بایست شرایطی را فراهم نمایند تا این کودکان با استفاده از وسایل ورزشی درون منزل از جمله تردمیل، دوچرخه ثابت، کش های بدنسازی، طناب، بازی با توپهای سبک یا بادکنک، ورزش های سوئدی و جنبش و تحرک با آهنگ های شاد به فعالیت پرداخته و به میزان کافی در هر روز فعالیت نمایند. این دوره های تمرینی می بایست در وهله های 5-20 دقیقه ای و یک تا سه بار در روز برنامه ریزی شوند تا ضمن توسعه فعالیت بدنی از چاق شدن و اضافه وزن این عزیزان کاست. حرکات ریتمیک با آهنگ از بهترین نوع فعالیت ها در این ایام هستند که دو نمونه کلیپ تمرینات رتمیک کودکان در ادامه تقدیم می شود.
9-    پرهیز از فعالیت بدنی شدید با ضربان قلبی بیش از 60 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره (ضربان قلبی بیش از 140 ضربه در دقیقه) برای پیشگیری از تضعیف سیستم ایمنی می بایست مورد توجه قرار گیرد.
10-    برنامه های ورزشی می بایست به صورت انفرادی و نهایتا توسط اعضاء خانواده انجام شود و از اجرای ورزش های گروهی و تیمی و رقابت ورزشی کاملا پرهیز نمود. برقراری ارتباط با دوستانی که در خارج از منزل هستند خطر ابتلا به بیماری را تشدید می کند.
11-    کودکان دارای نیازهای ویژه ای که در مراکز نگهداری می شوند باید تحت مراقبت بسیار بیشتری قرار داشته و از جابجایی افراد، انتقال از یک آسایشگاه به آسایشگاه دیگر، استفاده از وسایل عمومی، حضور در جمعیت های بیش از 5 نفر، اجرای هر نوع برنامه گروهی اجتناب نمایند. این افراد بهتر است تا حد امکان در محیطی با جمعیت کمتر و به دور از ادغام گروهی زندگی و فعالیت نمایند. برنامه های فعالیت بدنی، تماشای سینما، برنامه های آموزشی و هنری و ورزشی، مصرف غذا و ... بهتر است به صورت دسته بندی شده برای گروه های با جمعیت کوچک انجام شود و این افراد در طول زمان تغییر نکنند.
12-    با توجه به اینکه برخی از این افراد نیاز به مراقبت های پزشکی، مصرف دارو و پیگیری درمان های خاص دارند در این مدت می بایست کلیه برنامه های درمانی آنها به شکل جدی دنبال شده و قرنطینه خانگی مانع از پیگیری درمانهای پزشکی نباشد. البته جهت حضور کمتر این افراد در مراکز پزشکی و درمانی می توان تدابیری را با راهنمایی پزشک متخصص معالج اندیشید.
امیدواریم با رعایت این توصیه ها شاهد بروز این بیماری در هیچ یک از افراد با کم توانی نبوده و با حمایت هر چه بیشتر این عزیزان در توسعه سلامت آنها موفق باشیم.