تحلیلی بر پژوهش های ورزش همگانی در ایران
در یک پژوهش کاربردی توسط دکتر فریبا محمدی عضو هیئت علمی گروه آسیب شناسی و حرکات اصلاحی پژوهشگاه تربیت بدنی به مرور و تحلیل مطالعات انجام شده ورزش همگانی در ایران با تأکید بر طرحهای پژوهشی وزارت ورزش و جوانان، وزارت آموزش و پرورش، شهرداری تهران و فدراسیون ورزشهای همگانی پرداخته شده است. روش اجرای؛ بررسی کتابخانه ای طرح های پژوهشی انجام شده در زمینه ورزش همگانی بین سالهای 1369 تا 1394 بود. بدین منظور با مراجعه به پایگاه های اینترنتی و حضور در سازمان های مربوطه اطلاعات مورد نیاز جمع آوری شد. در مجموع 24 طرح به تفکیک (15 طرح در وزارت ورزش و جوانان، 8 طرح در شهرداری تهران و 1 طرح در وزارت آموزش و پروش)، انجام شده بود. در بازه زمانی مورد بررسی طرحی در فدراسیون ورزش های همگانی انجام نشده بود. یافته ها نشان داد کلیه پژوهش ها به شکل میدانی انجام گرفته است که 95 درصد از آنها به صورت توصیفی و پرسشنامه ای و کمتر از 5 درصد به صورت آزمایشی بوده است. توزیع پراکندگی مطالعات بیشتر در موضوع عوامل مؤثر بر ورزش همگانی و سپس ویژگی های اجتماعی و نگرش دیدگاه های مختلف نسبت به ورزش همگانی بوده است. عمده پژوهش ها در این حوزه نیز به دو گروه عمده تقسیم می شوند: پژوهش هایی که ورزش همگانی را به عنوان متغیر وابسته مورد بررسی قرار داده و به دنبال متغیرهای اثرگذار بر آن بوده اند؛ همانند انگیزه های فردی، سازمان های ورزشی و ... . نوع دوم پژوهش هایی که ورزش همگانی را به عنوان متغیر مستقل اثرگذار بر متغیرهایی هم چون نشاط و پیشرفت تحصیلی و ... مورد بررسی قرار داده اند که در حوزه ورزش همگانی بیشتر پژوهش ها از نوع اول هستند.
از نقطه نظر پژوهش ها، بهبود کیفیت زندگی و افزایش قوای جسمانی، حفظ سلامت و کاهش هزینه های درمان، ایجاد روابط اجتماعی و آرامش و کاهش افسردگی و استعدادیابی و پشتوانه سازی ورزش حرفه ای و قهرمانی از مهمترین اهداف ورزش همگانی بود.
تأثیر رسانه های گروهی، ارزشها و هنجارهای جامعه بر ورزش همگانی که ضرورتی اجتناب ناپذیر است، در پژوهش ها مشخص نشده و این که چه عواملی میتواند موجب افزایش آن به طور گسترده در جامعه باشد. در نهایت بر این اساس پیشنهاداتی برای اجرا و تحقیقات آتی ورزش همگانی بدین شرح ارائه شد: تدوین نظام جامع توسعه ورزش همگانی، تکامل فرهنگ ورزش همگانی به سمت فرهنگ ملی؛ حمایت دولتمردان و سیاست گذاران از ورزش همگانی؛ جذب حامیان و سرمایه گذاران مالی به سمت ورزش همگانی؛ کاهش محرومیتهای اجتماعی شهروندان؛ افزایش امکانات و تسهیلات ورزش و تفریحات ورزشی در جامعه؛ استفاده از منابع طبیعی نظیر رودخانه ها، دریاچه ها، سواحل، کوه ها و حومه شهر برای کاربردهای تفریحی؛ توسعه ورزش بین گروه های غیر ورزشکار مانند: دانش آموزان، معلولان، خانواده ها، مادران و کودکان و اقشار مختلف؛ حمایت رسانه ها از توسعه ورزش همگانی و حمایت ائمه جمعه، طلاب و حوزه علمیه از ورزش همگانی.
از جمله یافته های با ارزش این پزوهش اینفوگراف طرح می باشد.
نظر شما :