تحلیلی بر پژوهش های ورزش همگانی در ایران

در یک پژوهش کاربردی توسط دکتر فریبا محمدی عضو هیئت علمی گروه آسیب شناسی و حرکات اصلاحی پژوهشگاه تربیت بدنی به  مرور و تحلیل مطالعات انجام شده ورزش همگانی در ایران با تأکید بر طرح­های پژوهشی وزارت ورزش و جوانان، وزارت آموزش و پرورش، شهرداری تهران و فدراسیون ورزش­های همگانی پرداخته شده است. روش اجرای؛ بررسی کتابخانه­ ای طرح­ های پژوهشی انجام شده در زمینه ورزش همگانی بین سال­های 1369 تا 1394 بود. بدین منظور با مراجعه به پایگاه­ های اینترنتی و حضور در سازمان ­های مربوطه اطلاعات مورد نیاز جمع آوری شد. در مجموع 24 طرح به تفکیک (15 طرح در وزارت ورزش و جوانان، 8 طرح در شهرداری تهران و 1 طرح در وزارت آموزش و پروش)، انجام شده بود. در بازه زمانی مورد بررسی طرحی در فدراسیون ورزش های همگانی انجام نشده بود. یافته ­ها نشان داد کلیه پژوهش ­ها به شکل میدانی انجام گرفته است که 95 درصد از آنها به صورت توصیفی و پرسشنامه ­ای و کمتر از 5 درصد به صورت آزمایشی بوده است. توزیع پراکندگی مطالعات بیشتر در موضوع عوامل مؤثر بر ورزش همگانی و سپس ویژگی­ های اجتماعی و نگرش دیدگاه­ های مختلف نسبت به ورزش همگانی بوده است. عمده پژوهش ها در این حوزه نیز به دو گروه عمده تقسیم می­ شوند: پژوهش­ هایی­ که ورزش همگانی را به ­عنوان متغیر وابسته مورد بررسی قرار داده و به دنبال متغیرهای اثرگذار بر آن بوده ­اند؛ همانند انگیزه­ های فردی، سازمان ­های ورزشی و ... . نوع دوم پژوهش­ هایی ­که ورزش همگانی را به ­عنوان متغیر مستقل اثرگذار بر متغیرهایی هم چون نشاط و پیشرفت تحصیلی و ... مورد بررسی قرار داده ­اند که در حوزه ورزش همگانی بیش­تر پژوهش ­ها از نوع اول هستند.

از نقطه نظر پژوهش ­ها، بهبود کیفیت زندگی و افزایش قوای جسمانی، حفظ سلامت و کاهش هزینه های درمان، ایجاد روابط اجتماعی و آرامش و کاهش افسردگی و استعدادیابی و پشتوانه سازی ورزش حرفه ای و قهرمانی از مهم­ترین اهداف ورزش همگانی بود.

تأثیر رسانه های گروهی، ارزش­ها و هنجارهای جامعه بر ورزش همگانی که ضرورتی اجتناب ناپذیر است، در پژوهش­ ها مشخص نشده و این که چه عواملی می­تواند موجب افزایش آن به طور گسترده در جامعه باشد. در نهایت بر این اساس پیشنهاداتی برای اجرا و تحقیقات آتی ورزش همگانی بدین شرح ارائه شد: تدوین نظام جامع توسعه ورزش همگانی، تکامل فرهنگ ورزش همگانی  به سمت فرهنگ ملی؛ حمایت دولتمردان و سیاست گذاران از ورزش همگانی؛ جذب حامیان و سرمایه گذاران مالی به سمت ورزش همگانی؛ کاهش محرومیت­های اجتماعی شهروندان؛ افزایش امکانات و تسهیلات ورزش و تفریحات ورزشی در جامعه؛ استفاده از منابع طبیعی نظیر رودخانه­ ها، دریاچه ­ها، سواحل، کوه­ ها و حومه شهر برای کاربردهای تفریحی؛ توسعه ورزش بین گروه­ های غیر ورزشکار مانند: دانش آموزان، معلولان، خانواده ­ها، مادران و کودکان و اقشار مختلف؛ حمایت رسانه ها از توسعه ورزش همگانی و حمایت ائمه جمعه، طلاب و حوزه علمیه از ورزش همگانی.

از جمله یافته های با ارزش این پزوهش اینفوگراف طرح می باشد.