انطباق، پایاسازی و رواسازی پرسشنامة خود ارائهگری در تمرین در ورزشکاران
خود ارائهگری میتواند انتخاب نوع پاسخ موثر فرد در تمرین را تحت تاثیر قرار دهد. از آنجایی که یکی از انگیزه های اجتماعی ورزش، تمایل به اثرگذاری مطلوب روی دیگران است، اغلب مردم ترجیح می دهند با افراد جذاب سر و کار داشته باشند و جذاب جلوه کنند ، به همین دلیل مدام تلاش می کنند تا برداشتهای دیگران از خود را به خوبی مدیریت کنند. روانشناسان در حیطه ورزش نیز این پدیده را مدیریت برداشت یا خود ارائهگری در ورزش نامیده اند . از این رو به همت پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی و دکتر پروانه شمسی پور دهکردی طرح انطباق، پایاسازی و رواسازی پرسشنامة خود ارائهگری در تمرین در ورزشکاران خبره، ماهر و مبتدی به پایان رسید .
هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی نسخۀ فارسی پرسشنامه خود ارائهگری در تمرین در جامعه ورزشکاران بود. جامعة آماری این پژوهش را ورزشکاران خبره، ماهر و مبتدی استان تهران تشکیل دادند که از بین آنها 381 آزمودنی با سطوح مختلف مهارتی به شکل تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه های اضطراب اجتماعی اندام، آمادگی بدنی ادراک شده و خود ارائهگری در تمرین بود.
نتایج تحلیل عاملی تأییدی، پرسشنامة خود ارائهگری در تمرین، از ساختار 2 عاملی و 14 سؤالی پرسشنامۀ اصلی حمایت کرده و روایی عاملی و پایایی آن را تأیید میکند. بنابراین می توان از نسخۀ فارسی پرسشنامه خود ارائهگری در تمرین به عنوان ابزاری پایا و روا به منظور ارزیابی میزان خودارائه گری ورزشکاران زن و مرد در سطوح مختلف مهارتی در محیطهای ورزشی استفاده نمود.
نتایج تحلیل عاملی تاییدی نسخه فارسی خودارائه گری در تمرین، نشان داد این پرسشنامه از برازش خوبی برخوردار می باشند. در نتیجه به محققین و روانشناسان ورزشی توصیه می شود جهت فعالیتهای پژوهشی و کاربردی، متناسب با هدف فعالیت خود، با استفاده از این پرسشنامه به ارزیابی ویژگی های خودارائه گری در تمرین افراد ورزشکار و غیرورزشکار بپردازند.
نظر شما :